Σε Ενέργειες 2021, 145251 δημοσιεύτηκε το άρθρο «Πρόβλεψη Ζήτησης Ηλεκτροκινητικότητας για Διεθνές Αεροδρόμιο Ρώμης-Φιουμιτσίνο».
Το άρθρο ανιχνεύει τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για τη σύνταξη α πρόβλεψη της ζήτησης ηλεκτρικής κινητικότητας για το διεθνές αεροδρόμιο Fiumicinoμε στόχο την υποστήριξη του μεγέθους της υποδομής φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων με ορίζοντας 2030.
Το μοντέλο συντάχθηκε από EMC2 – Energy Modeling Competence Center™, Εργαστήριο μοντέλων ανάλυσης ενεργειακών συστημάτων του Studio Santi. Η ομάδα EMC2 αποτελείται από μοντελιστές ενεργειακών συστημάτων και επιστήμονες δεδομένων που ειδικεύονται στην ενέργεια και διευθύνεται από τον Δρ Federico Santiκαθηγητής ανάλυσης μοντέλων ενεργειακών εγκαταστάσεων στο Πανεπιστήμιο Sapienza, μεταπτυχιακό μάθημα στην ενεργειακή μηχανική.
Μπορείτε να δείτε το άρθρο για τις Ενέργειες α αυτός ο σύνδεσμος ή κατεβάστε απευθείας την έκδοση PDF κάνοντας κλικ εδώ. Ακολουθεί η περίληψη:
Μετά την ηλεκτροδότηση των μεταφορών αυτοκινήτων, οι μελέτες για τη διείσδυση ηλεκτρικών οχημάτων (EVs) είναι ευρέως διαδεδομένες, ειδικά σε καθορισμένα πλαίσια. Ως σημαντικοί κόμβοι μεταφορών, τα αεροδρόμια εμπίπτουν σε περιβάλλοντα που αξίζει ενδιαφέρον. Σε αυτή την εργασία, παρουσιάζεται μια πρόβλεψη της ζήτησης για ηλεκτρική κινητικότητα σε ένα ιταλικό διεθνές αεροδρόμιο (Ρώμη–Φιουμιτσίνο). Ο κύριος στόχος της έρευνας είναι να δημιουργήσει μια μεθοδολογία που επιτρέπει την αξιολόγηση του δείκτη διείσδυσης των ηλεκτρικών οχημάτων που θα έχουν πρόσβαση στα πάρκα των αεροδρομίων το 2025 και το 2030, ώστε να είναι δυνατή η προκαταρκτική αξιολόγηση του αριθμού των σημείων φόρτισης που απαιτούνται για την εξυπηρέτησή τους. Στην εργασία, αρχικά, παρουσιάζεται μια ευρεία ανασκόπηση των προτεινόμενων σεναρίων για τη διείσδυση των ηλεκτρικών οχημάτων σε διεθνές και εθνικό επίπεδο και διαθέσιμα στοιχεία για τις τοπικές αυτοκινητοβιομηχανίες, ως προκαταρκτική μελέτη για τον ορισμό σεναρίων αναφοράς για το τοπικό πλαίσιο. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται η προτεινόμενη μεθοδολογία και εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης. Τέλος, αναφέρεται ένα προκαταρκτικό μέγεθος της απαιτούμενης υποδομής φόρτισης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μπορεί να προβλεφθεί σημαντικός αντίκτυπος στο ηλεκτρικό δίκτυο του αεροδρομίου και απαιτεί σωστό σχεδιασμό των ενεργειών προσαρμογής/αναβάθμισης. Η προτεινόμενη προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί ως αναφορά για παρόμοιες μελέτες σχετικά με την ηλεκτρική κινητικότητα σε άλλες περιοχές αεροδρομίων σε όλο τον κόσμο.
