Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας δεν λαμβάνουν πλήρως υπόψη τον αντίκτυπο της εμμηνόπαυσης, σύμφωνα με μια νέα έκθεση για το θάνατο μιας γυναίκας από την Υόρκη.
Οι γυναίκες συνταγογραφούνται συχνά αντικαταθλιπτικά όταν η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) είναι πιο κατάλληλη, είπαν.
Μια αναφορά για την αυτοκτονία της 56χρονης διευθύντριας του NHS Frances Wellburn που δημοσιεύτηκε σήμερα (Πέμπτη) διαπίστωσε ότι το προσωπικό που εργάζεται σε ομάδες ψυχικής υγείας της κοινότητας δεν είναι εκπαιδευμένο σε αυτόν τον τομέα και η εμμηνόπαυση δεν θεωρείται συνήθως ως παράγοντας που συμβάλλει στις γυναίκες με χαμηλή διάθεση που χρειάζονται βοήθεια.
Η έκθεση σημείωσε ότι η μέση ηλικία είναι ένα σημείο όπου η ψυχική υγεία μπορεί να επιδεινωθεί, οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας.
Επιπλέον, οι γυναίκες μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν σχιζοφρένεια ή άλλες ψυχωσικές διαταραχές κατά ή γύρω από την εμμηνόπαυση.
Η έκθεση Healthcare Safety Investigation Branch (HSIB) προειδοποίησε περαιτέρω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι αυτοκτονούν ενώ θεωρούνται ότι διατρέχουν χαμηλό ή μέτριο κίνδυνο αυτοκτονίας.
Η έκθεση περιγράφει λεπτομερώς την περίπτωση της κας Wellburn, από Yorkο οποίος ήταν σε επαφή με τοπικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας μεταξύ 2019 και 2020.
Σε έναν πρόλογο της μελέτης, η αδερφή της την περιέγραψε ως μια «ευγενική, στοχαστική, πολυμήχανη, αστεία και στοργική» γυναίκα που «αγαπήθηκε και εκτιμήθηκε από την οικογένειά της, τους φίλους και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε».
Η κ. Wellburn είχε ιστορικό κατάθλιψης, το οποίο είχε αντιμετωπιστεί από τον γιατρό της με φαρμακευτική αγωγή, και δεν είχε καμία επαφή με τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019, όταν είχε σκέψεις αυτοκτονίας και εισήχθη στο νοσοκομείο.
Αφού πήρε εξιτήριο, η κα Wellburn βρισκόταν σε τακτική επαφή με τις κοινοτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας που διαχειρίζονται οι Tees, Esk και Wear Valleys NHS Foundation Trust.
Ωστόσο, υπήρξε τότε ένα μεγάλο χάσμα στη φροντίδα όταν η χώρα μπήκε σε lockdown για τον Covid, χωρίς καμία επαφή μεταξύ της κας Wellburn και της εμπιστοσύνης μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου 2020.
«Μη εξεταζόμενος παράγοντας»
Η κυρία Wellburn εισήχθη ξανά στο νοσοκομείο τον Μάιο μετά την επιδείνωση της ψυχικής της υγείας και στη συνέχεια ήταν σε επαφή με τις ομάδες της κοινότητας μέχρι τον θάνατό της τον Αύγουστο του 2020. Οι γιατροί παρατήρησαν ότι είχε συνεχιζόμενη ψυχωσική κατάθλιψη.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι στην κυρία Wellburn συνταγογραφήθηκε μια ορμόνη οιστρογόνου λίγο πριν πεθάνει για να τη βοηθήσει με την εμμηνόπαυση, αλλά στο σύνολό της ήταν ένας «δυνητικά αμελής» παράγοντας μεταξύ εκείνων που τη θεράπευαν.
Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η αδερφή της είπε στην ομάδα HSIB ότι ο αντίκτυπος της εμμηνόπαυσης στην κα Wellburn ήταν βαθύς, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Η έκθεση προειδοποίησε ότι οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας δεν λαμβάνουν πλήρως υπόψη τις επιπτώσεις της εμμηνόπαυσης κατά την αξιολόγηση των γυναικών και δεν εξετάζουν τον πιθανό αντίκτυπό της σε πιο σοβαρά συμπτώματα ψυχικής υγείας.
Είπε ότι οι ειδικοί στη φροντίδα της εμμηνόπαυσης είχαν προτείνει τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και της περιεμμηνόπαυσης «συχνά συγχέονται με την κατάθλιψη, με αποτέλεσμα στις γυναίκες να συνταγογραφούνται αντικαταθλιπτικά αντί για HRT».
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι, μόλις λίγες μέρες πριν αυτοκτονήσει, η κυρία Wellburn είχε θεωρηθεί ότι διατρέχει χαμηλό κίνδυνο αυτοκτονίας.
Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι οι λίστες ελέγχου χρησιμοποιούνται μερικές φορές για την αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας από τα καταπιστεύματα του NHS, παρόλο που το Εθνικό Ινστιτούτο Αριστείας Υγείας και Φροντίδας (Νίκαια) λέει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.
Η έκθεση ανέφερε ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν προβλέπουν με ακρίβεια τον κίνδυνο αυτοκτονίας στο 95% των περιπτώσεων «και ότι οι θάνατοι αυτοκτονίας στη μεγάλη ομάδα «χαμηλού κινδύνου» συχνά χάνονται».
Όταν επρόκειτο για την κα Wellburn, ενώ το προσωπικό ψυχικής υγείας συνειδητοποίησε ότι ο κίνδυνος αυτοκτονίας της θα μπορούσε να αυξηθεί, η κατάσταση κινδύνου της δεν επανεξετάστηκε όταν ήρθαν στο φως πιο οδυνηρά συμπτώματα.
Ένα σχέδιο φροντίδας που γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2020 επίσης δεν ενημερώθηκε ώστε να αντικατοπτρίζει υποτροπές στην ψυχική της υγεία.
Επιπλέον, πληρούσε το όριο για ταχεία θεραπεία στο πλαίσιο του προγράμματος NHS Early Intervention in Psychosis (EIP), αλλά αντ ‚αυτού αποφασίστηκε να τη διαχειριστεί μέσα στην κοινοτική ομάδα.
Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι διαχειριστές εμπιστοσύνης είπαν στην έρευνα ότι όλοι οι ασθενείς στους οποίους δίνεται διάγνωση «πρώτου επεισοδίου ψύχωσης» πρέπει να παραπέμπονται στο EIP.
Η έκθεση πρόσθεσε: «Εθνικοί ειδικοί σε θέματα αυτοκτονίας και αυτοτραυματισμού είπαν στην έρευνα ότι η κατηγοριοποίηση των ασθενών ως υψηλού, μεσαίου ή χαμηλού κινδύνου αυτοκτονίας μπορεί να οδηγήσει στην εστίαση των πόρων σε αυτούς που αξιολογούνται ως υψηλού κινδύνου».
«Τρομακτικός κόσμος»
Στην έκθεση, η αδερφή της είπε ότι η κυρία Wellburn είχε, τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής της, «πετάχτηκε σε άγνωστο έδαφος καθώς βίωσε ένα πρώτο επεισόδιο ψύχωσης».
Και πρόσθεσε: «Έγινε πεπεισμένη ότι οι κοντινοί της άνθρωποι προσπαθούσαν να την βλάψουν και έχασε κάθε εμπιστοσύνη σε όλα όσα προηγουμένως είχαν δώσει νόημα στη ζωή της.
«Αυτός ο τρομακτικός κόσμος έγινε η πραγματικότητά της και έχασε την ικανότητα να δει τι της συνέβαινε ως ασθένεια από την οποία μπορούσε να αναρρώσει.
«Ακόμα και τις χειρότερες μέρες της η αδερφή μου έκανε ντους, ψώνιζε και κρατούσε το σπίτι της καθαρό.
«Στο τελευταίο της email ρώτησε πότε θα μπορέσει να επιστρέψει στην οικολογική εθελοντική της εργασία και το σταυρόλεξο της εφημερίδας εκείνης της ημέρας έμεινε ολοκληρωμένο.
«Προσπαθούσε να ζήσει κανονικά σε έναν κόσμο όπου οι αυταπάτες της έκαναν κάθε στιγμή τρομακτική.
«Η οικογένειά μας μοιράστηκε πληροφορίες σχετικά με την εμπειρία της αδερφής μου με την ελπίδα ότι άλλοι σαν αυτήν μπορούν να υποστηριχθούν καλύτερα για να παραμείνουν ασφαλείς και να αναρρώσουν».
Μια εκπρόσωπος των Tees, Esk and Wear Valleys NHS Foundation Trust είπε ότι δεν μπορούσε να σχολιάσει τη φροντίδα μεμονωμένων ασθενών, αλλά πρόσθεσε: «Υποστηρίζουμε πλήρως τα ευρήματα και τις συστάσεις στην έκθεση HSIB σχετικά με την παροχή φροντίδας εντός των ομάδων ψυχικής υγείας της κοινότητας.
«Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά με τους εταίρους μας στο ευρύτερο σύστημα υγείας και κοινωνικής φροντίδας για να διασφαλίσουμε ότι θα γίνουν βελτιώσεις».
