Η Victoria Pham σας προσκαλεί να "ακούσετε σε ένα διαπολιτισμικό κατώφλι" σε αυτήν την επερχόμενη εκδήλωση

ΤΗΣ STEPHANIE ESLAKE

Το 2021, η Victoria Pham έγραψε ένα άρθρο στο αποαποικιοκρατικός χάκερ σχετικά με την προβληματική αναπαράσταση της «ασιατότητας» στην αυστραλιανή μουσική βιομηχανία — τις «φθαρμένες παραγωγές που χρησιμοποιούν την ανατολίτικη κουλτούρα με μοναδικό σκοπό το νοσταλγικό θέαμα».

Τώρα, ο συνθέτης έχει ξεκινήσει μια νέα απάντηση σε αυτά τα θέματα με τη μορφή μιας συναυλιακής εμπειρίας που τιμά τους καλλιτέχνες με ασιατική κληρονομιά που ζουν στην Αυστραλία. Η εκδήλωσή της Threshold, σε συνεπιμέλεια με τη διευθύντρια του Backstage Music, Lamorna Nightingale, παρουσιάζει ταλέντο που εργάζονται σε ταινίες, προφορικό λόγο, ήχο και μουσική.

Με ταλέντα όπως η Gloria Demillo (ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας), η Flora Wong (βιολί), ο James Nguyen (σκηνοθέτης και καλλιτέχνης), ο Nicholas Ng (erhu) και η Chloe Chung (dizi/flute), αυτή η εκδήλωση «επιδιώκει να προσκαλέσει το κοινό να ακούσει σε ένα διαπολιτισμικό κατώφλι».

Η Βικτώρια (φωτογραφία πάνω με τον Τζέιμς) λέει CutCommon τι επιφυλάσσει το Threshold.

Victoria, ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να συνομιλήσετε CutCommon. Ας ξεκινήσουμε με τον τίτλο της επερχόμενης παράστασής σας: Threshold. Ποιο είναι το όριο που συναντάτε — ή το ξεπερνάτε — με αυτό το συμβάν;

Η έννοια του Threshold εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περισσότερο από ένα χρόνο, όταν με προσέγγισε για πρώτη φορά η Backstage Music, Lamorna Nightingale. Ολόκληρο το έργο ήταν εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Βιετναμέζου ποιητή Ocean Vuong που ονομάζεται κατώφλια. Τα λόγια του ήταν όμορφα και έμοιαζαν να πάλλονται στο ρυθμό των διαπολιτισμικών ιστοριών.

Επεκτείνοντας αυτό προέκυψε η μουσικο-παραστατική μας άποψη για το Threshold ως έννοια. Αντί να σπάσει ή να γκρεμίσει οτιδήποτε, αυτό το γεγονός επιδιώκει να προσκαλέσει το κοινό να ακούσει σε ένα διαπολιτισμικό κατώφλι.

Έχουμε πέντε απίστευτους καλλιτέχνες και μουσικούς — Gloria Demillo, Chloe Chung, Flora Wong, James Nguyen και Nicholas Ng — που ο καθένας θα αναλογιστεί την ιδέα του Threshold: πώς καθόμαστε σε πολλούς πολιτισμούς και επομένως μπορούμε να επηρεαστούμε από διαφορετικούς τρόπους αφήγησης και ηχοπαραγωγή για να εκφράσει την τέχνη και τις αφηγήσεις. Αντί να είναι ένα μοναδικό κατώφλι, η συναυλία επεκτείνεται σε μια πολλαπλότητα μορφών.

Αν σπάσουμε κάτι, θα είναι οποιεσδήποτε υποθέσεις που μειώνουν μια τέτοια ποικιλία πρακτικών σε «σύγχρονο ασιατικό». Ίσως έρθετε και ακούσετε με ανοιχτά αυτιά τις αξιόλογες ερμηνείες και τα έργα αυτών των ντόπιων καλλιτεχνών.

Αυτό το πρόγραμμα προέκυψε σε μεγάλο βαθμό το άρθρο σας για το «οριενταλιστικό θέαμα» των έγχρωμων ανθρώπων στην όπερα. Πώς αυτή η αντίληψη και η εκπροσώπηση του ασιατικού ταλέντου στην όπερα σας ώθησε να επιμεληθείτε μια νέα εκδήλωση που θα παρουσίαζε τη διαφορετικότητα στην αυστραλιανή μουσική βιομηχανία;

Από πολλές απόψεις, αυτό το γεγονός ήταν ένα από τα πολλά έργα που προέκυψαν από τη δημοσιευμένη κριτική μου σχετικά με την αντιμετώπιση ή τον χαρακτηρισμό των έγχρωμων ανθρώπων στην παραδοσιακή δυτική όπερα. Πολύ συχνά, όταν γινόμαστε μάρτυρες της παράστασης της «Asianess» στην όπερα, το κοινό καλείται μόνο να δει πολύ συγκεκριμένα στερεότυπα όπως το υποτελές και το εγχώριο μοντέλο-γυναίκα – σε έργα που κυμαίνονται Madama Butterfly στο πιο σύγχρονο αντίστοιχο, Δεσποινίς Σαϊγκόν – και σεξουαλοποιημένες εικόνες γκέισας και εξωτισμένων χορευτών της κοιλιάς.

Από αυτό, το Threshold ήταν μια άμεση απάντηση σε αυτούς τους ξεπερασμένους τρόπους αναπαράστασης των έγχρωμων ανθρώπων. Αντί να κακολογούμε καλλιτέχνες της ασιατικής κληρονομιάς σε αναγωγικές παραστάσεις «τελετουργίας» ή «τελετών» ή ό,τι άλλο είναι η αντίληψη της δυτικής τέχνης για τους «ασιατικούς ήχους», ελπίζαμε ότι ο Threshold παρουσίαζε την απίστευτη ζωντάνια των σύγχρονων πρακτικών που λειτουργούν σε όλη την Αυστραλία.

Ήθελε επίσης να εξουδετερώσει την έννοια της «ασιατογένειας» ως ενιαίας οντότητας και, αντ‘ αυτού, να δημιουργήσει χώρο για οποιουσδήποτε τρόπους παράστασης, ποίησης και δημιουργίας ταινιών που δημιουργούνται από Αυστραλούς που, όπως εγώ, τυχαίνει να είναι ασιατικής κληρονομιάς.

Η εκδήλωση αφορά «τον εορτασμό των ιστοριών, των φωνών και των πρακτικών καλλιτεχνών με ασιατική κληρονομιά που ζουν στην Αυστραλία». Ποιες είναι μερικές από αυτές τις ιστορίες που θα ακούσουν ή θα δουν το κοινό όταν παρευρεθεί στο Threshold;

Υπάρχει μια ποικιλία από ιστορίες, που ενισχύονται μέσω φωνής, ταινίας και μουσικής, που προβάλλει ο Threshold. Χωρίς να δίνω πολλά, μερικά από τα έργα κυμαίνονται από νέα πειράματα – όπως η dizi και η φλαουτίστρια Chloe Chung’s Το τραγούδι, που είναι η προσωπική της ενατένιση για το χρόνο, την ελευθερία και το ρυθμό – που εκφράζεται μέσα από τις δύο εμπειρίες της από την εκτέλεση του δυτικού φλάουτου και του κινέζικου φλάουτου από μπαμπού, μέχρι τη Φλόρα Γουόνγκ Πλύσιμο ρυζιού (2022) που προσκαλεί το κοινό στους οικείους, περίπλοκους ήχους του ίδιου του ρυζιού σαν να αλληλεπιδρά με το βιολί της.

Αυτά τα δύο παραδείγματα δείχνουν την ηχητική ενεργοποίηση υλικών που συχνά συνδέονται με την κατανάλωση ασιατικών τροφίμων και πιάτων. Μάλλον έργα όπως π.χ Πλύσιμο ρυζιού ανατρέψτε τις προσδοκίες και φτιάξτε μουσική από τα μικρά.

Πέρα από αυτό, ο Nicholas Ng και η Gloria Demillo εξερευνούν αφηγήσεις μυθολογίας και λαβύρινθου – αλλά περισσότερα για αυτές τις δύο παραστάσεις αργότερα.

Γιατί ήταν σημαντικό για εσάς να παρουσιάζετε καλλιτέχνες που εργάζονται σε όλα, από τη μουσική μέχρι τον κινηματογράφο;

Τόσο για την Backstage Music όσο και για εμένα, σκεφτήκαμε από καιρό πώς θα μπορούσαμε να παίξουμε ή να διαταράξουμε τους παραδοσιακούς κώδικες πρακτικής πίσω από τον προγραμματισμό συναυλιών. Με αυτό, επενδύσαμε ιδιαίτερα στην αποφυγή της συνηθισμένης μορφής κοινό-πρόσωπα-σκηνή με ένα σύνολο. Τεχνικά, η εκδήλωση τιμολογείται ως συναυλία – αλλά γιατί μια συναυλία δεν μπορεί να περιλαμβάνει άλλες μορφές ακρόασης; Τελικά, η Backstage Music ήταν ένας οργανισμός που υποστήριζε την πειραματική πρακτική παραστάσεων, οπότε γιατί να μην το επεκτείνουμε σε παρουσιάσεις τέχνης πολλαπλών μορφών;

Έτσι, η καλλιτέχνιδα Gloria Demillo και ο σκηνοθέτης James Nguyen προστέθηκαν στον ηχητικό κόσμο στον οποίο ο Threshold ήθελε να προσκαλέσει το κοινό. Δεν ήταν μόνο η πειραματική μουσική ένα κεντρικό θέμα, η εκδήλωση επέκτεινε την εμπειρία του ήχου στην ανθρώπινη φωνή – πρώτα μέσα από την οικεία ποιητική παράσταση της Demillo και την πρεμιέρα της Είμαι, και οι φιλικές καλλιτεχνικές ταινίες του Nguyen για κάθε έναν από τους καλλιτέχνες.

Ειδικότερα, ήταν σημαντικό να αναθέσει το έργο του Nguyen, καθώς ήταν μια άλλη διάσταση για να σπάσουμε τα παραδοσιακά όρια μεταξύ του ερμηνευτή επί σκηνής και του κοινού. Οι ταινίες του υφαίνουν μεταξύ και πριν από κάθε «σκηνικό», δίνοντας τον τόνο για μια βραδιά καθηλωτικής ηχοπαραγωγής.

Ας επανέλθουμε στην έννοια της «μυθολογίας και λαβύρινθου». Τι κρύβεται πίσω από αυτό;

Οι Λαβύρινθοι ήταν ένα δευτερεύον θέμα ή, κατά κάποιον τρόπο, αφηγηματικό τόξο που προέκυψε όταν όλοι οι καλλιτέχνες άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω στον Σεπτέμβριο του 2022. Μία από τις χαρές της επιμέλειας μιας εκδήλωσης όπως αυτή είναι το άνοιγμα της δυνατότητας συνεργασίας μεταξύ των πέντε καλλιτεχνών. Αντί να εργαζόμαστε ξεχωριστά και να οργανώνουμε την εκδήλωση ως το ένα σύνολο ή ως έργο ακολουθώντας το άλλο, επιλέξαμε να τονίσουμε τη συνεργασία.

Από αυτές τις συζητήσεις όπου αναπτύξαμε τη μορφή και το ρυθμό της συναυλίας στο σύνολό της, ένας από τους καλλιτέχνες, ο Nicholas Ng, έφερε στο προσκήνιο την ιδέα των λαβυρίνθων και των σχετικών μυθολογιών που σχετίζονται με τον «λαβύρινθο» στην κινεζική ιστορία. Ήθελε να αναδείξει την κίνηση, τις ιστορίες και τα σύγχρονα μουσικά έργα που συνυφαίνονται με αυτή την έννοια.

Η ανάπτυξή του, με τη σειρά του, ενέπνευσε το έργο της καλλιτέχνη προφορικού λόγου Gloria Demillo Είμαι, που ξεκινά τη βραδιά και στη συνέχεια περιστρέφεται πίσω στον Νικόλαο που θα κλείσει τη βραδιά, μαζί με άλλους ερμηνευτές των Threshold, με Λαβύρινθος.

Και αν παρευρεθείτε στην εκδήλωση, μπορεί να παρατηρήσετε ακόμη και μερικά από τα σκηνικά των James Nguyen και Liam Mulligan, καθώς και το βίντεο που προβάλλεται κατά τη διάρκεια του Nick που σκηνοθετείται από εμένα, δίνοντας περαιτέρω νεύματα σε λαβύρινθους.

Ποια τελευταία λόγια θα θέλατε να μοιραστείτε πριν από την εκδήλωση;

Ελπίζω να έρθετε μαζί και να προετοιμαστείτε για μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Αυτή η εκδήλωση όχι μόνο παρουσιάζει μερικούς από τους πιο συναρπαστικούς τοπικούς μουσικούς, καλλιτέχνες και ερμηνευτές από την Ανατολική Ακτή της Αυστραλίας, αλλά προσπαθεί να σπάσει τα όρια μιας «παραδοσιακής» συναυλίας. Υπάρχουν παραγγελθείσες ταινίες του Τζέιμς Νγκουέν, ακούγοντας βαθιά ρύζι, προφορικές λέξεις μέχρι προβολές σε κινούμενα σώματα. Ελπίζουμε να έρθετε μαζί με περίεργα αυτιά.